بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

بنام خدايى كه هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان.

تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ

و از پس آن حادثه دومين (صيحه عظيم) رخ مى‌دهد.

قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ

دلهايى در آن روز سخت هراسان است.

أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ

ديدگان صاحب آن دلها از شرم افتاده باشد.

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ

گويند چگونه ما را به حال اول با زمان مى‌آورند؟.

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ

بعد از آنكه استخوانهايى پوسيده شديم.